Een verborgen Italiaan in Brugge***

Dit restaurant is ondertussen gesloten, je vindt ze nu terug in restaurant Gentile in de Wulfhagestraat. kijk op  http://wp.me/ps48W-hL voor ons verslagje!

 

Tijdens een van onze avondwandelingen door de stad passeerden we voorbij hotel Jacobs in de Baliestraat. Het hotel is gelegen schuin tegenover de Sint Gilliskerk. Recent opende het een restaurant met franse en italiaanse keuken.Doordat er geen publiciteit rond gemaakt wordt en buiten het reguliere toeristisch centrum ligt, blijft het een beetje verborgen.

In de keuken staat Nicolas, een Siciliaan die gedurende 35 jaar een Italiaans restaurant in Brussel heeft gerund. Een drietal jaar geleden heeft hij het hotel overgenomen maar de kookmicrobe bleef kriebelen. De keuken die aanwezig was werd aangepast en nu kan je er dus ’s avonds terecht en kookt Nicolas, bij wijze van hobby, voor je.

Het restaurant is ondergebracht in dezelfde ruimte als waar de hotelgasten ontbijten en je zit er dus tussen de koffie- en fruitsapautomaten. In het midden staat een grote tafel waar het ontbijtbuffet wordt opgediend en aan de muren hangen reproducties van Van Gogh, Egyptische kunst en Picasso. Een beetje van alles wat dus. Wij hoopten vooral dat het eten lekker zou zijn, en dat was het!

Wij kozen van de kaart voor een salade van Sint jacobsvruchten en lasagne als voorgerecht,  kalfsvlees met pasta en ravioli met scampi waren de hoofdgerechten. We kozen op de zeer beperkte wijnkaart voor een fles Chianti, die heel lekker was en maar €17 kostte.

Toen de kok de rauwe sint jacobsvruchten kwam tonen, wisten we dat we goed zaten. Annemieke kreeg een reuze portie lasagne, vol van smaak, met veel lassagnevellen maar helemaal niet droog. In de lasagne zaten girolles en truffelolie. Super lekker wel een beetje te grote portie als voorgerecht. Mijn coquilles waren doormidden gesneden en gebakken, daardoor waren ze misschien iets te droog maar ook hier heel erg smaakvol. Boontjes, lange tomaten die in stukjes waren gesneden en olijfolie vormden de garnituur.

Ook de hoofdgerechten gingen op hetzelfde elan verder, verse ingrediënten en pasta, lekkere en lichte sauzen. Ondertussen waren wij nog alleen in de zaal en hadden we als het ware een persoonlijke kok, ook de dame die opdiende kwam een praatje maken en verontschuldigde zich meermaals voor haar gebrekkig nederlands.

Als dessert deelden we een portie vers fruit met ijs in een tulpgebak. Alleen het ijs was hier niet zelfgemaakt. Daarbij kregen we vanuit de keuken nog twee glaasjes uitstekende prosecco.

Toen we vertelden dat we na het eten nog naar benenwerk gingen, de afsluiter van het stadsfestival Klinkers was de dame helemaal wild enthousiast. Ze danste graag en begon op slag enkele danspassen te demonstreren. Dat was er te veel aan voor haar man. De kleine Siciliaan nam onze betaalkaart en rekende af, dansen kan hij misschien minder maar in de keuken weet hij wat hij doet.