In de maand mei trekken we er elk jaar enkele dagen er op uit. Dit jaar viel de keuze op Schotland. We waren er nog nooit geweest en het ruwe landschap en de natuur leken ons wel wat. Na wat rond surfen op het wereldwijde web besloten we om enkele dagen Edinburgh te combineren met een tweetal overnachtingen in een klein dorpje niet ver van Peebles. Vanuit Charleroi vertrokken we op zondagavond naar Edinburgh, het uurverschil zorgt er voor dat je eigenlijk winst maakt, zo vertrek je om 22u uit België om om 22u30 te landen in Schotland. Vanuit de luchthaven heb je ook laat op de avond nog een makkelijke verbinding naar de stad.
We verbleven in de Royal Scots Club, een hotel die nog de grandeur van vroeger uitstraalt. Het is nog altijd een militaire (en elitaire) vereniging. Zo moet je ’s middag en ’s avonds als je in het restaurant verschijnt een pak en een das aanhebben als man. Enkel bij het ontbijt mag je in jeans je opwachting maken.
Het ontbijt wordt geserveerd als een klein buffet en je krijgt ook een kaart waar je gerechten kan uit kiezen. Scrambled eggs with smoked salmon worden à la minute klaargemaakt. Dan verwacht je eigenlijk ook versgeperst fruitsap maar dat was er niet en dat vonden we jammer, net als de yoghurt in potjes uit de supermarkt. De ligging is wel ideaal, je bent direct in het centrum, het hotel ligt evenwel heel rustig tegenover een groot privé park.
Om de stad te ontdekken boekten we een gids die ons vier uur lang meenam langs leuke plekjes in de stad. De gids was een Nederlandse die al heel lang in Schotland woonde. Om leuke restaurants en bars te vinden baseerden we ons op de recensies die we vonden op Stay.com. Je kan het downloaden als een app op je smartphone en je vindt er verschillende steden op terug (Brugge jammer genoeg nog niet…). Het zijn bewoners die er hun favoriete adressen op aanduiden. Je maakt thuis een selectie van de adressen of bezienswaardigheden en dan kan je ze ter plaatse offline raadplegen, heel tof!
Zo vonden we Under the Stairs, The apartment en The Cambridge Bar super, adresjes waar je anders misschien niet zou binnenstappen, soms gelegen in een buurt waar je ook niet komt. De moeite waard om er langs te gaan.
Verder is Edinburgh een erg levendige stad met de Royal Mile als toeristische winkelstraat. Veel kerken kregen er overigens een nieuwe invulling van foodmarket tot festivalcentrum. Veel groen ook langs de rand van de stad. Goeie wandelschoenen zijn wel aan te raden, er zijn veel trappen door de hoogteverschillen in de stad. Na een vermoeiende klim word je trouwens altijd beloond met een prachtig uitzicht!
Goed om weten is ook dat de meest musea in Edinburgh gratis toegankelijk zijn, ideaal als het weer even tegen zit!
Op woensdagnamiddag werden we opgehaald voor het tweede gedeelte van onze Schotse ontdekkingstocht! We reden zo’n drie kwartier zuidwaarts naar de streek die er de Borders genoemd wordt. Daar hadden we een arrangement geboekt in de Horseshoe Inn in Eddleston, niet ver van Peebles. Het is een restaurant met verschillende kamers, in een piepklein dorpje.
De leiding van het restaurant is ambitieus, binnen afzienbare tijd willen ze een Michelinster behalen. Wij waren alvast onder de indruk van ons hele verblijf. Dit moet één van de betere adressen van Schotland zijn.
Het arrangement dat we geboekt hebben voorzag in twee diners, tweemaal ontbijt en een “driving tour” door de Borders. Een zeer persoonlijk programma maar we hebben er echt van genoten. Het personeel was zeer vriendelijk en attent, de verschillende maaltijden waren bereid met de beste lokale en regionale producten.
Zo aten we onder meer gerookte zalm zoals we ze nog nooit hadden gegeten. De zalm kwam uit een kleine rokerij. De rivier van waaruit de zalm kwam liep er gewoon langs, de uitbater was bezeten door zijn werk en zeer gelukkig om ons alles te kunnen tonen zo bleek toen we op de tweede dag de rokerij bezochten.
De manager van het restaurant, Mark, nam ons mee en toonde ons de mooiste plaatsjes. De borders moeten niet onderdoen voor de Highlands zo dachten wij. Ruïnes van middeleeuwse abdijen, schapen, kleine vergeten dorpjes, kabbelende riviertjes. Het was indrukwekkend en Mark was een perfecte gastheer die ons veel vertelde over de geschiedenis, het landschap en zijn leven in de Borders.
Over de middag gingen we samen lunchen in The Restaurant, een leuke eetgelegenheid aan de rand van Kailzie garden. Hoewel de tuinen zeer traditioneel zijn, sprong het restaurant er echt uit. De chef had ondermeer in Scandinavië gewerkt en dat was te merken in zijn gerechten. Op de kaart stonden frisse en lichte gerechten. Smörrebröd vond je er met verschillende soorten beleg maar ook focaccia of een dagsoep.
Met een bezoek aan Dawycpk Botanic Garden en het centrum van Peebles zat onze dag er op en konden we in het restaurant opnieuw genieten van een heerlijk diner.
Op onze laatste dag stond er, op weg naar de luchthaven, nog een bezoek gepland aan Rosslyn Chapel. De kapel die vooral sinds het boek “De Da Vinci Code” een toestroom kent van bezoekers is de moeite waard om eens te bezoeken. Wie wil vindt er tal van mysteries en geheime codes in terug!
We houden van Schotland en zeker van The Horseshoe Inn. Schotland is zeer gastvrij met vriendelijke mensen die met veel plezier vertellen over hun stad of regio. Je kan er lekker eten maar als Belg vonden wij het bier er maar niks…
