Vorige week moest Annemieke enkele dagen weg voor haar werk en besloot ik om mezelf drie dagen Hamburg cadeau te doen. De stad stond immers al een tijdje op mijn lijstje, als modelbouwfanaat wou ik toch wel eens de grootste modelspoorweg ter wereld zien. Ik ging per trein naar Hamburg, een reis van ongeveer acht uur vanuit Brugge maar dat kan tegenvallen als je een verbinding mist…
Om 17u kwam ik uiteindelijk aan en kon ik inchecken in mijn hotel. Hotel Michaelis Hof ligt in het oude stadscentrum, vrij centraal en nabij een metrostation. Nu is alles in het centrum wel op wandelafstand, op een halfuur ben je van de ene kant van de stad naar de andere. Het hotel zelf ligt op de vierde verdieping van de Katholieke Academie, het is er dus erg rustig ’s nachts. De receptie zelf is enkel in de ochtend bezet maar je kan altijd inchecken via een automaat. De kamers zelf waren tiptop in orde.
Vooraf had ik een paar adresjes opgezocht waar je lekker kan eten en zo kwam ik uit op de blog van Edward Vanhoutte, Tafel voor één. De Schlachterbörse is een restaurant die je nooit vind wanneer je niet vooraf getipt bent. Goed verstopt in een doodlopend straatje, een beetje uit het centrum in de nabijheid van het slachthuis. De zaak zat overvol maar na een tijdje kreeg ik toch een plaatsje aan een tafel met twee Duitse heren die aan het napraten waren en waarmee ik nadien verbroederd ben…
Dé specialiteit is natuurlijk vlees, in grote porties en royaal voorzien van groenten en aardappelen of friet. Ik koos eerst voor de “Tatar-Häppchen en kreeg een grote schaal met een tiental stukjes brood en grofgemalen rundvlees. Eenvoudig maar lekker!
Toen kwam de Porterhouse steak, de topper van de kaart. Een Porterhouse is de benaming voor een T bone steak waar er eigenlijk twee soorten vlees aanhangen. Aan de ene kant vind je de entrecote, aan de andere een stuk filet. Er belandt een stuk vlees op je bord van ongeveer 500 gr, samen met aardappelen, gebakken champignons en spinazie. Door de speciale versnijding proef je inderdaad een verschil in malsheid en smaak van de steak. Een hoogtepunt voor elke carnivoor 😉
Voor dessert was er geen plaats en ik dronk nog een koffie en nadien nog een pint met mijn nieuwe Duitse vrienden… Ik betaalde ongeveer €60 voor een avondje vleeseten…
De tweede dag stond volledig in het teken van de modelbouw. Miniatur Wunderland is dus de grootste modelspoorweg ter wereld en is ondergebracht in een oud industriepand. Wat je daar allemaal ziet tart elke verbeelding en ook een niet-modelbouwfan zal onder de indruk zijn. Over twee verdiepingen ontdek je hele berglandschappen, delen van Scandinavië, Duitsland en een zeer realistische luchthaven. Vliegtuigen landen en stijgen op via een ingenieus systeem…
Die avond gooide ik het over een heel andere boeg na de decadente maaltijd van de dag voordien. Matsumi is een Japans restaurant in het centrum van de stad. Wanneer je aan de bar zit kan je de kunsten van de Japanse chef en zijn hulpje goed volgen. Op de kaart staat de traditionele Japanse keuken, sushi, sashimi en verschillende warme bereidingen. De chef bezig te zien is al een attractie op zich, geconcentreerd en met een hoge precisie snijdt hij plakjes vis en stelt hij alles samen. Ik at de sushi to sashimi en kreeg een mooi groot bord met een twaalftal smaakvolle en superverse hapjes. Ongelooflijk lekker! Samen met een dessert en drank betaalde ik €55. Het was het zeker waard!
De laatste dag deed ik nog een havenrondvaart. De haven van Hamburg staat immer netjes gerangschikt tussen de grootste van de wereld. Om ook het gedeelte van de “Speicherstadt” te bezoeken, dat zijn de oude industriële panden, vaar je het best mee met een “barkasse”. Dat zijn kleine en lage bootjes die onder de bruggen in de Speicherstadt kunnen varen, de moeite waard.
Wanneer al het geld op is en het tijd is om terug naar huis te keren kan je je nog altijd behelpen met een plaatselijke specialiteit…
